-
1 wyw|ieść
pf — wyw|odzić1 impf (wywiodę, wywiedziesz, wywiódł, wywiodła, wywiedli — wywodzę) vt 1. książk. (prowadzić) to lead [sb/sth] out, to lead out- wywieść krowę z obory to lead a cow out of the cowshed- droga wywiodła ich poza zabudowania the road led them outside the settlement2. (wyrozumować) to deduce, to infer [przyczyny, rozwiązanie, regułę]; (wskazać źródło) to derive [myśl]; to trace [pochodzenie, początek, genealogię]- wywieść wniosek z przesłanek to infer a conclusion from the/one’s premises- wywodził swą filozofię z greckiego antyku/od Demokryta he derived his philosophy from Grecian antiquity/Democritus3. (wyjaśniać) to argue- filozof/socjolog wywodzi, że… the philosopher/sociologist argues that…- wywodził długo swoje racje he took a long time arguing his case■ wywieść kogoś w pole to lead sb up a. down US the garden path pot.- on nie da się wywieść w pole you can’t pull the wool over his eyesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyw|ieść
См. также в других словарях:
wywieść — dk XI, wywieśćwiodę, wywieśćwiedziesz, wywieśćwiedź, wywieśćwiódł, wywieśćwiodła, wywieśćwiedli, wywieśćwiedziony, wywieśćwiedzeni, wywieśćwiódłszy wywodzić ndk VIa, wywieśćdzę, wywieśćdzisz, wywieśćwódź, wywieśćdził, wywieśćdzony 1. książk.… … Słownik języka polskiego
